اثر اسپیلنت قابل تنظیم مچ دست برکاهش اسپاستیسیته عضلات اندام‌فوقانی بیماران به دنبال سکته مغزی
Authors
Abstract:
زمینه و هدف : اسپاستیسیتی یکی از مشکلات شایع به دنبال سکته مغزی می‌باشد که سبب نقص حرکتی و محدودیت فعالیت‌ها می‌شود. اغلب این بیماران دچار اختلال در عملکرد دست می‌گردند. این مطالعه به منظور تعیین اثر اسپیلنت قابل تنظیم مچ دست بر کاهش اسپاستیسیته عضلات اندام فوقانی بیماران به دنبال سکته مغزی انجام شد. روش بررسی : این کارآزمایی بالینی روی 15 بیمار مبتلا به سکته مغزی مراجعه کننده به مراکز کاردرمانی بیمارستان توانبخشی رفیده شهر تهران و مرکز کاردرمانی دانشکده توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی تهران طی ششماه نخست سال 1388 انجام شد. بیماران به صورت تصادفی در دو گروه مداخله (4 زن و3 مرد) و کنترل (5زن و 3 مرد) قرار گرفتند. هر دو گروه طی مدت 4 هفته تحت تمرینات کاردرمانی یکسانی قرار گرفتند و برای گروه مداخله علاوه بر تمرینات کاردرمانی، اسپیلنت قابل تنظیم مچ دست نیز استفاده گردید. ارزیابی اسپاستیسیته مچ دست قبل و پس از مداخله بر اساس مقیاس تعدیل یافته اشورث ارزیابی گردید. داده‌ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS-17 و آزمون‌های آماری t مستقل و زوجی تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها : میانگین و انحراف معیار سنی بیماران در گروه مداخله 4±61.4 سال و در گروه کنترل 5±58.9 سال تعیین شد. میانگین اسپاستیسیتی بین دو گروه مداخله و کنترل تفاوت آماری معنی‌داری را نشان نداد. در حالی که میانگین اسپاستیسیتی درون گروهی (گروه‌های مداخله 1.14 و کنترل 0.62) از نظر آماری معنی‌دار بود (P<0.05). نتیجه‌گیری : این مطالعه نشان داد که استفاده از اسپیلنت قابل تنظیم مچ دست در کاهش اسپاستیسیته عضلات اندام فوقانی بیماران مبتلا به سکته مغزی مؤثر نمی‌‌باشد.
similar resources
اثر اسپیلنت قابل تنظیم مچ دست برکاهش اسپاستیسیته عضلات اندام فوقانی بیماران به دنبال سکته مغزی
زمینه و هدف : اسپاستیسیتی یکی از مشکلات شایع به دنبال سکته مغزی می باشد که سبب نقص حرکتی و محدودیت فعالیت ها می شود. اغلب این بیماران دچار اختلال در عملکرد دست می گردند. این مطالعه به منظور تعیین اثر اسپیلنت قابل تنظیم مچ دست بر کاهش اسپاستیسیته عضلات اندام فوقانی بیماران به دنبال سکته مغزی انجام شد. روش بررسی : این کارآزمایی بالینی روی 15 بیمار مبتلا به سکته مغزی مراجعه کننده به مراکز کاردرمان...
full textمقایسه تأثیر اسپلینت‌های داینامیک و استاتیک بر میزان اسپاستیسیتی مچ دست بیماران مبتلا به سکته مغزی
Comparison of the Effect of Dynamic and Static Splints on Wrist Spasticity in Post-Stroke Patients J. Eghlidi [1] , D. Elyaspour [2] , S.M. Tabatabaee [3] , A.A. Jamehbozorgi1, F. Farshchi [4] , M. Heidari [5] Received: 10/04/26 Sent for Revision: 08/06/10 Received Revised Manuscript: 02/10/10 Accepted: 09/10/10 Background and Objectives: Among several methods which are accessible...
full textبررسی اثر تمرینهای کانسنتریک عضلات اندام تحتانی بر تنظیم آنتی‌سیپتوری پوسچر بیماران مبتلا به همی‌پارزی مزمن بعد از سکته مغزی
سابقه و هدف: شایع تر ین عامل ناتوانی بعد از سکته مغزی همی‌پارزی است. نقش تمرین ها ی کانسنتریک در بهبود تنظیم آنتی‌سیپتوری پاسچر این بیماران با توجه به اختلاف نظرهای موجود در مورد اثرات این تمرین ها در ضایعا ت نورون حرکتی فوقانی مشخص نگردیده است. مطالعه به منظور تعیین اختلال ات پاسخ ها ی فیدفوروارد مکانیسم کنترل پاسچر و تأثیر تمرین ها ی کانسنتریک عضلات اندام تحتانی مبتلا در درمان این اختلال ات د...
full textارزیابی اسپاستیسیته در بیماران مبتلا به سکته مغزی (مروری سیستماتیک بر مطالعات گذشته)
مقدمه و اهداف با توجه به اهمیت اسپاستیسیته در درمان بیماران با ضایعه نورون محرکه فوقانی هدف از این تحقیق ، مروری نظام مند بر مطالعات مرتبط با اندازه گیری و روش های ارزیابی اسپاستیسیتی در بیماران با اختلالات عروقی مغز می باشد تا شاید بتوانیم با توجه به مزایا و معایب هر روش بهترین روش را برای ارزیابی میزان اسپاستیسیتی سفارش نماییم. مواد و روشها جستجوی مطالعات انجام شده در فاصله زمانی 1995 تا 201...
full textاثر محدودیت درمانی اجباری در بهبود عملکرد دست بیماران سکته مغزی: مرور ادغام یافته
مقدمه و اهداف هدف از محدودیت اجباری، پیشرفت استفاده از اندامی است که به دنبال سکته مغزی دچار اختلال عملکردی شده است. در محدودیت اجباری برای درمان اندام فوقانی، اندام کمتر آسیب دیده برای چندین ساعت در روز به مدت 2 هفته متوالی محدود می شود. هدف از این مطالعه بررسی اثر محدودیت اجباری در بهبود عملکرد دست بیماران سکته مغزی با استفاده از مرور مقالات چاپ شده در بین سالهای 2000 تا 2013 است. مواد و روش ...
full textرابطه بین مقیاس کلینیکی و شاخصهای الکترومیوگرافی در ارزیابی اسپاستیسیته بعد از سکته مغزی
سابقه و هدف: اسپاستیسیته یکی از اختلالات شایع حرکتی می باشد که در 30-20 درصد بیماران مبتلا به سکته مغزی رخ می دهد. مقیاس اصلاح شده اصلاح شده اشورث (MMAS) یک تست کلینیکی جدید برای اندازه گیری اسپاستیسیته عضلانی است که به طور فزاینده ای در کلینیک و تحقیقات استفاده می شود. این مطالعه به منظور بررسی رابطه بین مقیاس MMAS و پارامترهای الکترومیوگرافی (EMG) در ارزیابی اسپاستیسیته عضله فلکسور مچ انجام ش...
full textMy Resources
Journal title
volume 13 issue 1
pages 23- 28
publication date 2011-05
By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.
No Keywords
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023